-
1 sp|oić1
pf — sp|ajać1 impf Ⅰ vt 1. (zlepić) to bond (together), to cement [cegły, kamienie]- mury spojone cementem/zaprawą walls bonded with cement/mortar- warstwy drewna spojone klejem layers of wood bonded with glue2. przen. (jednoczyć) to hold together, to join- most spajał brzegi rzeki the bridge linked the river banks- język spaja naród language holds a nation together- przyjaźń spajająca zespół friendship holding the team togetherⅡ spoić się — spajać się (połączyć się) [warstwy, elementy] to bond toghetherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sp|oić1
См. также в других словарях:
spajać — I ndk I, spajaćam, spajaćasz, spajaćają, spajaćaj, spajaćał, spajaćany spoić dk VIa, spoję, spajaćisz, spój, spajaćił, spojony «łączyć ściśle różne przedmioty lub ich elementy, często za pomocą substancji twardniejącej, zlepiającej (np. kleić,… … Słownik języka polskiego
